Miejscowość na Pogórzu Dynowskim, w dolinie potoku Rusawa. Prawdopodobnie wieś powstała w 1361 r. lokowana była przez księcia Jerzego II, jako wieś służebna grodu sanockiego. Pierwsze wiadomości na temat tej miejscowości znajdują się w dokumencie wydanym przez Kazimierza Wielkiego w dniu 25 czerwca 1361 r. Król nadał wówczas Jurowce dwóm braciom ze Boisk, Piotrowi i Pawłowi, protoplastom rodu Matiaszowiczów.
W tej miejscowości 26 maja 1799 r. urodził się Feliks Maciejowski (zm. 25 lutego 1882 we Lwowie), powstaniec listopadowy, lekarz polski.
Zabytki:
- Dawna cerkiew greckokatolicka drewniana, wzniesiona w 1873 r. p w. św. Jerzego, w konstrukcji słupowej z trzema kopułami. Została zbudowana w stylu bizantyjskim. Od strony południowej znajduje się plebania, od strony wschodniej sala katechetyczna, zaś od strony północnej murowana dzwonnica z 1905 r. Pierwotnie cerkiew składała się z nawy, babińca, prezbiterium i przedsionka. Prezbiterium zostało zbudowane na rzucie prostokąta. Od strony południowej znajduje się zakrystia a po przeciwnej kaplica kolatorska. Całość wieńczą płaskie kopuły. Pierwotne wyposażenie cerkwi było niezwykle bogate. Ołtarz główny został oddzielony od nawy głównej stylowym ikonostasem i pięknie rzeźbionymi carskimi wrotami. Pozostała oryginalna kazalnica z napisami w języku starocerkiewnosłowiańskim. W 1924 r. do prezbiterium od strony południowej dobudowano boczną kaplicę. Od 1946 r. kościół parafialny rzymskokatolicki pw. św. Piotra i Pawła.
- Klasycystyczny dwór wzniesiony w I połowie XIX wieku dla Słoneckich został rozbudowany i zmodernizowany w wieku XX. Po II wojnie światowej mieścił się tu ośrodek zdrowia i poczta.
Jest to budowla parterowa, z piętrową dobudówką, z charakterystycznym dla klasycyzmu i tzw. stylu dworków polskich - portykiem kolumnowym. Wsparty na czterech kolumnach, zwieńczony trójkątnym szczytem, ongiś ozdobionym półkolistym oknem, dziś straszy czarnym oczodołem.
Wokół dworu znajduje się zabytkowy park, a w jego pobliżu staw. W 1988 r. zespół dworsko-parkowy w Jurowcach, jako przykład neoklasycznej architektury rezydencjonalnej, został wpisany do rejestru zabytków ówczesnego województwa krośnieńskiego.
Ciekawostki:
Jurowce do roku 1848 słynęły z „kąpieli jodowych jurowieckich”. Wodę doprowadzano drewnianymi rurami z okolic Góry Wroczeń.
Jurowce to świetne miejsce na inwestycje. 17 ha terenów inwestycyjnych, przeznaczone są pod usługi turystyczne, usługi gastronomii, domy rekreacji indywidualnej, świetlice, campingi, pola namiotowe, boiska, basen, korty tenisowe, place zabaw dla dzieci, czy hotele i motele.
